The Daily Indie Presents
12 mei

 

Peter Sagar maakt alweer een paar jaar furore met zijn vleiende kruisbestuiving tussen bedroom R&B, wietrock en jazzy slackerseksmuziek. Met invloeden van Sade, J Dilla, Curtis Mayfield, Broadcast en Angelo Badalamenti, vulde hij dit jaar weer een hallucinerend chillwave-album vol flikflooiende bas- en drumpartijen, stonede vocalen, goedkope synths en gitaren die klinken alsof ze ingespeeld zijn op een elastisch ballondier. Op 12 mei speelt Sagar met zijn band (en support van Aldous RH) tijdens een The Daily Indie Presents-avond in Rotown. Tijd voor een gesprek met Mr. Homeshake.

In 2013 brengt Sagar met The Homeshake Tape zijn eerste werk uit, toen nog als gitarist in Mac DeMarco’s liveband. Na een tijd de hele wereld over te reizen, heeft hij het al vrij snel gezien met al dat eindeloze gehang in busjes en backstages. Sagar besluit te stoppen, trekt zich terug in Montreal om een rustiger leven te leiden en zich te richten op zijn eigen project. Met succes: debuutalbum In The Shower (2014) en Midnight Snack (2015) worden al snel door alle hippe blogs opgepikt en inmiddels reist hij opnieuw (op zijn eigen tempo) de wereld rond.

 

Illustratie: Wolter Dreissen

The red boat!
We leggen contact met de mobiel van Sagar in Montreal, die net even een broodje aan het eten is. Al kauwend vertelt hij ons dat de laatste Rotterdam-show hem nog wel bijstaat. “Oh yeah, I can remember the show on the red boat. Good show”, lacht hij. “We hebben daar goed gegeten weet ik nog.” Deze keer mag de gladde R&B-bende van Sagar zich melden aan de Nieuwe Binnenweg, waar het grotere Rotown op de planning staat. “Naar de komende tour kijk ik zeker uit, vooral omdat we op veel plekken spelen waar we nog nooit geweest zijn.”

Broedplaats Montreal
Een van de belangrijkste dingen in het leven van Sagar is de stad Montreal, de plek waar hij vanuit Edmonton jaren geleden naartoe is verhuisd. Hij zou zich geen betere plek voor kunnen stellen dan deze Canadese stad. En dat is belangrijk voor de chillwaver, want Sagar is definitely a homebody kind of guy”. Het is tenslotte een van de redenen dat hij stopte als livegitarist van Mac DeMarco, dat doe je ook niet zomaar. Hij is graag thuis, waar hij lekker kookt met zijn vriendin en films kijkt met vrienden. “Ik kan de balans nu zelf bepalen, dat is ontzettend fijn. Ik vind touren leuk, maar het is niet bepaald mijn favoriete bezigheid. It’s a bit tricky for me…  Maar in een kleine dosis kan ik het nog wel aan.” Wat ook zijn voordelen heeft, want zo houdt hij zijn shows ook een beetje speciaal. “Dat denk ik ook, ja. I keep the touring schedule pretty light and it keeps the shows pretty full. Al krijg ik regelmatig klachten dat we niet where ever people live komen spelen. Terwijl we toch nog behoorlijk wat shows doen in een jaar, maar goed. Ik zie het maar als iets positiefs, ze bedoelen het goed”, lacht de muzikant.

 

“I keep the touring schedule pretty light and it keeps the shows pretty full.”

 

Zelf zegt de muzikant dat de stad een flinke impact heeft gehad op zijn muziek. “Destijds kwam ik vanuit een kleine ons-kent-ons-scene naar Montreal en hier is zoveel meer aan de hand. Hier zijn allerlei groepen met van alles en nog wat bezig en iedereen ondersteunt elkaar. Daarin voelde ik mij ook veel vrijer om te doen wat ik wil. Bovendien is de stad ook nog eens veel goedkoper dan alle andere steden in Canada. Je hoeft niet zoveel te verdienen om rond te komen en dat geeft een hoop creatieve vrijheid.” In de grote en culturele indiehotspot die Montreal is, heeft Sagar zijn eigen bubbeltje in de vorm van zijn studio The Drones Club. “Het is een DIY-venue, studio, oefenruimte en plek om te pingpongen. But it’s about to die”, zegt hij met een beetje verdriet in zijn stem. “Ik vind het echt jammer dat we daar weg moeten, er gebeuren veel toffe dingen en ik heb daar al mijn albums opgenomen. Vanaf nu ga ik denk ik maar thuis opnemen, in juli verhuis ik gelukkig naar een nieuw appartement. Op de nieuwe plaat zullen dus waarschijnlijk geen livedrums komen.”

 

 

De stad Montreal produceert een hoop muzikaal talent: van TOPS tot Majical Cloudz, Suuns, Alex Calder, Grimes, Ought, Sheer Agony, Blue Hawaii en Sean Nicholas Savage. Wat zijn op dit moment de hete bands in Montreal?! “Zelf vind ik Un Blonde en Guys Number heel tof. De muziek van Un Blonde is een soort spiritual awakening, zijn nieuwste album Good Will Come To You maakt mij zó blij, dat is echt bizar. En dat is geen compliment dat ik snel of makkelijk geef, dus die moet je echt even checken”, raadt Sagar ons aan. “Guys Number zijn wat vrienden van onze band, we doen later dit jaar ook een paar shows met de band. Die gasten hebben pas één nummer op Soundcloud. But it’s a hit, that’s for sure!

Het verdrietige Homeshake-thema
Sagar zijn nieuwe plaat klinkt als ideale yachtrock voor gruizige AM-radiostations. Met vocalen die soms heliumhoog gaan en teksten die soms depressief laag gaan. Een groot thema op Sagars platen is dan ook ‘droevigheid’, in een ander interview zei hij ‘alleen goede muziek te schrijven als hij sad is’. Met vier goede platen op rij: is hij dan altijd droevig? “Nee, nee dat valt wel mee”, zegt Sagar. “Althans, dat is echt een stuk minder. Het maken van muziek heeft namelijk wel degelijk een therapeutische werking op mij, ik kan daar veel in kwijt. Maar ik probeer positiever te zijn, want je kunt in je omgeving geen positieve verandering teweegbrengen als je altijd maar down bent.”

 

“Voordat een plaat een keer uitkomt, ben ik alweer in een nieuwe levensfase”

 

Zijn laatste plaat Fresh Air klinkt ook meer majeur dan in voorgaand werk. “Absoluut, al is dat ook al bijna een jaar geleden dat ik aan dat album werkte. Voordat een plaat een keer uitkomt, ben ik alweer in een nieuwe levensfase.” Mist Sagar het direct publiceren van zijn muziek nog weleens? “O, zeker! Een paar jaar geleden kon ik meteen iets online zetten als het af was, waardoor ik kon reageren op bepaalde ontwikkelingen in mijn leven of zaken waar ik iets over wilde vertellen. En dat voelde zó goed. Mensen luisteren dan naar je muziek terwijl het nog helemaal vers is en je krijgt ook direct reacties. Dat gaf onwijs veel voldoening.” Al kan hij dat nog wel op andere manieren doen, zo bracht hij met Alex Calder een single uit voor het Internationale Refugee Assistance Project. “Daarom, dat wil ik ook zeker vaker gaan doen.”

 

 

Fresh Air
Via Sinderlyn is afgelopen februari de derde langspeler Fresh Air van Homeshake uitgekomen. Als je de albums na elkaar beluistert, is er een duidelijke evolutie te horen. Sagar laat de gitaar namelijk steeds vaker links liggen. Bewust? “Ik ben inderdaad meer nummers vanuit synthesizers gaan schrijven, daardoor vormen de liedjes zich op een totaal andere manier. Al sinds mijn achttiende schrijf ik liedjes op gitaar en het is weleens goed om dat systeem overhoop te gooien. Met een synthesizer heb je heel andere opties en meer mogelijkheden”, vertelt de muzikant. “Alhoewel, ik heb vrij goedkope synths, die hebben geen oneindige sounds en opties”, grinnikt hij. Wat vindt Sagar het meest geslaagd aan het album? “Waarschijnlijk de verbetering in mijn songwriting. Ik vind het beter dan mijn eerdere werk, dat is ook het hoogste doel wat mij betreft.”

The Daily Indie DJ Team
Het DJ Team van The Daily Indie is er vrijdag 12 mei ook gezellig bij in Rotown. Heeft Sagar nog nummers die hij graag wilt horen? “Geen specifieke artiesten, draai vooral relaxte muziek. Whatever makes you happy. We hebben voor de zekerheid altijd wel een iPod bij ons als de DJ er echt een potje van maakt”, grapt Sagar. We zijn gewaarschuwd!

WEBSITE ROTOWN | FACEBOOK-EVENT

 

 

Word lid van The Daily Indie en ontvang vijftig procent korting op een Homeshake-kaartje op 12 mei in Rotown. Lid worden doe je hier!

Onlangs lieten we je al kennis maken met Beach, van de Amsterdamse garagenoiserockers van BARTEK. De band speelt dit najaar in de Popronde en heeft een behoorlijke reputatie hoog te houden als het aankomt op liveshows. Dat kan niet anders, of de rest van Nederland gaat ook vallen voor BARTEK.

Des te beter dat we vandaag de eer om de live-registratie van de song Nothing in première te laten gaan. De band speelde de song eind februari op bij een gig in de Amsterdamse Sugarfactory. Verantwoordelijke voor de video is Jilles van Kleef, die we dan weer kennen uit het team van onze eigen TDI Video.We willen er vooral niet te veel woorden aan vuil maken. Oordeel zelf, en zorg dat je BARTEK live gaat zien dit najaar, bij een Popronde-show bij jou in de buurt.

 

Het in 2011 opgerichte Fat White Family staat bekend om zijn far out mix van rock-‘n-roll, post-punk, psychedelica en alles daartussen. Songs For Our Mothers, hun tweede plaat, kwam al in januari uit, maar de band heeft onlangs een nogal surrealistische video voor single Tinfoil Deathstar uitgebracht.

De clip belichaamt alles waar de Fat Whites voor staan: krautrockritmes, een bij vlagen lugubere sound en all around crazyness op een manier zoals alleen deze band dat kan. De video zit vol propagandabeelden, half ontbindende lichamen en shots uit oorlogsfilms. Het is een bevreemdende, nihilistische trip die je eerst aan het dansen krijgt en daarna achterlaat met een gevoel van: what the fuck just happened?

Clips van together PANGEA hebben vaak een (te) hoog DIY gehalte. Bij deze is dat dan ook niet veel anders. De buddies van Mozes and the Firstborn lopen door een zonnig L.A. en playbacken er gretig op los. Drummer Erik laat er geen twijfel over bestaan dat het hier niet om een livevideo gaat en mist zijn snare met elke slag. Special effects en chromakeys worden niet geschuwd. Maar dan wel heel DIY.

Hier wat er in de clip gebeurt:

0:46 Een vierluik van de muzikanten, met elk een kleurige achtergrond. Allemaal met hun instrument. Lekker nonchalant.

1:27 De kleurige muren kunnen natuurlijk ook als greenscreen gebruikt worden!

1:58 Daar liggen ze dan, op een mooi groen stukje zode, hoofdjes bij elkaar, alsof ze tienermeisjes zijn die meezingen met hun favoriete track.

2:17 Exploderende koppies & vonkjes.

We zien dit echter graag door de vingers. Want wat is My Head Is On Too Tight weer een lekker nummer. Oordeel zelf.

 

Bij de videoclip van Oblivion in 2012 was Grimes nog een onbekende spion, die met een camera en een koptelefoon in stadions infiltreerde. Met verbaasde blikken van sportliefhebbers om haar heen tot gevolg. Maar op de video van Kill V. Maim heeft zij alles, echt alles, uit de kast getrokken en ging ze Lady Gaga. 

Na een trage aanloop, kwam op 6 november dan eindelijk het nieuwe album van Grimes genaamd ‘Art Angels’ uit. Een definitieve doorbraak was het gevolg. Het bombastische Kill V. Maim maakt hier ook onderdeel van uit en heeft nu al de vetste video van 2016. Samen met haar broer regisseerde Grimes deze clip die eruit ziet als een vampieren videogame. De levels: heftige dancemoves in een metrostation, iets wat lijkt op een creepy Halloween-feestje, en een Barbie-auto vol weirdo’s en duistere engelen.

 

Hoewel de beschrijving van Sauna Youth op Facebook nogal misleidend is (‘funk funk funk’), is het natuurlijk alleen maar een aangename verassing wanneer dit viertal je dan met harde postpunktracks omver blaast. De Londense band doet eind januari en begin februari een korte toer door Europa en zal daarmee ook Leiden (Muziekhuis, 5 februari) en Amsterdam (Pacific Park, 6 februari) aandoen. 

Single The Bridge is rauw, hard en duurt maar tweeëneenhalve minuut. Het is zeker een van de pakkendste nummers van de band en blijft heerlijk in je hoofd hangen. Ook de video bij het nummer is een prachtig kunstwerk: een geniale choreografie, waarbij de band in het midden van de dansers bijna stilstaand aan het performen is.

Jack Tatum van Wild Nothing zet het nieuwe jaar braafjes in met zijn goede voornemens. Als dat goede voornemen ‘steengoeie muziek maken’ is, dan zijn wij daar, hier bij The Daily Indie, maar al te blij mee. Wild Nothing komt, na de eerste plaat  ‘Nocturne’, op 19 februari met de opvolger ‘Life On Pause’ op de proppen. De nieuwe plaat werd zowel opgenomen in het zonnige LA als in  het ijzige Stockholm. John Eriksson van Peter, Bjorn en John verzorgde de drums en marimba en ook  Brad Lander van Medicin bracht samen met zijn crew bevriende saxofonisten een bezoekje aan de studio.

Als voorproefje op ‘Life on Pause’ werden er al eerder twee singles gelost: TV Queen en To Know You. Deze twee zijn nu samengepropt in één video, waarmee direct ook het artwork van de plaat wordt voorgesteld. Hoewel het wel degelijke twee verschillende singles zijn, komen er toch opvallend veel gelijkenissen naar voor. Mysterie alom. Ik vrees dat we voor wat meer duidelijkheid toch tot 19 februari zullen moeten wachten.

 

Wie troost zoekt in een kippenvelmomentje kan daarvoor terecht bij het surrealistische California Paranoia van Lawrence Rothman. De experimentele popkunstenaar uit Los Angeles kondigt hiermee groots zijn debuutalbum aan en wekt de indruk dat hij de elektro-rhytm-and-blues verlaat voor een andere muzikale invalshoek.

Hij verruilt in deze song de elektronica voor een gitaar, waarmee hij het een dromerige ballade maakt uit de tijd van vergeelde super 8-filmcamerafilms. Niet zomaar een mooi liedje over verwarring en radeloosheid. Maar een duet met Angel Olsen dat je voorlopig niet meer loslaat. De verwachtingen voor het in 2016 geplande album worden nog hoger gespannen door de aankondiging dat daarop ook onder anderen Kim Gordon van Sonic Youth en Ariel Pink te horen zullen zijn. Alsof dat nog niet genoeg is: bijbehorende videoclips laat Rothman regisseren door Floria Sigismondi, die ook samenwerkte met David Bowie en The White Stripes.

 

Onze favoriete zwever komt volgende week met een nieuwe plaat – ‘b’lieve i’m goin down…’ – waarvan we uit eerste hand kunnen vertellen dat het een geweldig lekkere plaat is. Helemaal Kurt Vile zoals je hem gewend bent: ontspannen, loom, deinend en weer met de nodige, prettige innovaties om het spannend te houden.

In zijn nieuwe video bij de single Life Like This hoor je ongetwijfeld meteen de hand van de langharige meester terug. De muziek kabbelt heerlijk voort en zuigt je mee in zijn droomwereld. Check de video hieronder en hou je ogen en oren open voor zijn nieuwe plaat!

Matt Mondanile – in een ander dagelijks leven ook wel de gitarist van Real Estate – heeft al sinds jaar en dag zijn eigen band: Ducktails. Eind deze maand wordt daar een prachtig, nieuw hoofdstuk toegevoegd aan zijn indrukwekkende discografie, genaamd ‘St. Catherine’. Ook zijn videocollectie wordt aangenaam uitgebreid met deze nieuwe videoclip, waarin er een mooie rol is weggelegd voor Mac DeMarco.

Laatste kwam al de blinkende single Headbanging In The Mirror uit van zijn nieuwe langspeler, in opmars daarvan is Surreal Exposure opnieuw een erg prettig voorbeeld van wat er te wachten staat. In de bijbehorende videoclip beleeft Mondaline allerlei gekke zomer- en wateravonturen met DeMarco. Zoals altijd gaat het weer helemaal nergens over, maar het is leuk, het is lekker en het is grappig.

‘St. Catharine’ komt eind juli uit via Domino. The Daily Indie interviewde Mondanile toen hij laatst in Nederland was, dat interview lees je in ons volgende blad. En hou onze site ook zeker in de gaten voor een videosessie die we die dag met hem op hebben genomen!

 

Een wacky clip bij een subliem weemoedig nummer. Mac DeMarco komt begin augustus – na zijn onwijs goed gewaardeerde derde plaat van vorig jaar – alweer met een opvolger. De titeltrack van dat album staat inmiddels online, waarin DeMarco zoals altijd weer lekker gek aan het doen is.

Gehuld in een Michael Jackson t-shirt en dansjes nadoend met een masker op van de fameuze zanger, zien we DeMarco daarnaast nog wat instrumenten bespelen op gekke locaties. In combinatie met de fijne melodiën en rustgevende toetsenpartijtjes is Another One een prima audiovisueel exemplaar en toevoeging aan DeMarcos snel groeiden oeuvre.

BY THE WAY: er is ook een contest gaande vanuit DeMarco waarbij 69 cent overmaakt van zijn rekening naar degene die de mooiste cover van Another One weet te maken. Hoe je het nummer speelt, vind je in deze video, opgenomen door de componist himself.