NEW ALBUM: Melody’s Echo Chamber – Melody’s Echo Chamber

Wauw. Een pracht van een plaat. Om mee te beginnen. Die groovy basloopjes, de doorweekte en fuzzy gitaren, hypnotiserende zang en drums en eenzelfde sfeer die rondom de plaat hangt. Een album waarop je al snel de stempel ‘het vrouwelijke equivalent van Tame Impala’ zet.

Is dat erg? Nee.

Maar is het vreemd? Nee!

Aha!
Het blijkt namelijk dat de verleidelijke, Franse frontvrouw van Melody’s Echo Chamber een babbeltje maakte met Tame Impala’s Kevin Parker na een show in Parijs. Van het een kwam het ander en al snel zat Melody Prochet in z’n studio in Perth om samen met Parker aan haar album te werken. Ik heb vernomen dat de twee ook aan andere dingen werken behalve muziek, maar dat is nu even niet van belang. Parker produceerde de plaat en liet zijn kenmerkende gitaarspel losgaan op Melody’s dromerige en zwijmelende stem en composities. Die combinatie is fantastisch geslaagd bij nummers als I Follow You, Crystallized en Some Time Alone, Alone (de laatste twee zijn bijna exact Tame Impala).

Het tweede gedeelte van de plaat slaat een wat meer lome en psychedelische richting in, en is trager, freakier en experimenteler. Maar beide kanten zijn fijn op hun eigen manier. Het blijft zoetgelaagde droompop, met hier en daar wat hard, maar vooral zachte randjes, en dit alles gaat schuil onder een fijne, donkere sound. Waarbij dat laatste wel eens zwaar op de maag kan liggen tijdens dit debuut.

Rust voor Lonerism
De nieuwe plaat van Tame Impala begint haast al een beetje grijs te worden, maar dit is een perfecte plaat om die eens af en toe op de reservebank te zetten.

LIVE: TE ZIEN OP DE ZATERDAGAVOND VAN LONDON CALLING!